Უცხოური მედიის მონაცემებით, ვიეტნამის მთავრობამ უახლოეს დროს განაცხადა, რომ 2031 წლიდან 2045 წლამდე განსაზღვრული ფოტოვოლტაიკური დაყენებული სიმძლავრის მიზანი ზედმეტად მაღალია და უნდა შეიმცირდეს, რათა ქარის ენერგეტიკისთვის უფრო მეტი ბაზრის სივრცე განიცადოს.
Რამდენიმე დღის წინ ვიეტნამის მთავრობის ადმინისტრაციის გამოცხადებაში ვიეტნამის ვიცე-პრემიერ-მინისტრმა ლი ვენჩინგმა თქვა, რომ ქვეყნის "2021-2030 წლების ელექტროენერგიის განვითარების მთავარ გეგმა VIII"-ში განსაზღვრული ფოტოვოლტაიკური სისტემის დაყენებული სიმძლავრე ზედმეტად მაღალია.
Ვიეტნამის სამრეწველო და სავაჭრო სამინისტრომ 21 თებერვალს განაცხადა, რომ ამ დროიდან 2030 წლამდე ვიეტნამი აპირებს ფოტოვოლტაიკური სისტემების 146 გვ-ის ოდენობის შემოტანას, რაც 9 გვ-ით ნაკლებია, ვიდრე მინისტრობამ განაცხადა მინუს წლის ნოემბერში. 2045 წლისთვის ფოტოვოლტაიკური სისტემის დაგეგმილი დაყენებული სიმძლავრე 352 გვ-მდე მივა. ვიეტნამის სამრეწველო და სავაჭრო სამინისტრო აღნიშნავს, რომ 2031 წლიდან 2045 წლამდე ფოტოვოლტაიკური ელექტროენერგიის წარმოება შეადგენს ვიეტნამის საერთო ელექტროენერგიის წარმოების 25%-ს.
Ვიცე-პრემიერმა ლი ვენჩინგმა შეაფასა, რომ ვიეტნამმა უნდა შეამციროს ფოტოვოლტაიკური სისტემის დაყენებული სიმძლავრის წილი და გაზარდოს შესაბამისად შემონაპირო შესაბამისად შემონაპირო ქარის ენერგიის წილი.
Ვიეტნამის ელექტროენერგეტიკული კომპანიის (EVN) მონაცემებით, 2021 წლის მდგომარეობით ვიეტნამი მსოფლიოში ფოტოვოლტაიკის ყველაზე მეტი გამოყენების მქონე 10 ქვეყანას შორის იმყოფება, საერთო დაყენებული სიმძლავრით 16504 მვტ, რაც მსოფლიო სულ მთლიანად შეადგენს 2,3%-ს.
Ვიეტნამის ინდუსტრიისა და ვაჭრობის სამინისტრომ წინა წლის მარტში მთავრობას წაურთო " VIII ელექტროენერგიის განვითარების ძირეული გეგმის" პირველი პროექტი. მას შემდეგ, გეგმა ოთხჯერ გადაიხადა.
Ამას დამატებით, ვიეტნამის ინდუსტრიისა და ვაჭრობის სამინისტრომ გეგმის განხორციელების ჩამოგდება მოითხოვა ამ წლის მეორე კვარტალისთვის.
Ვიეტნამი არეგულირებს ენერგეტიკულ სტრატეგიას: ამცირებს მზის სამიზნეს, აფართოებს შორეულ შესარყეებს
Ჰანოი, 5 ნოემბერი, 2025 – ვიეტნამმა გადაიხადა მისი აღდგენადი ენერგიის რუკა, შეამცირა ფოტოვოლტაიკური (PV) მოწყობილობების მიზანი და აჩქარა შორეული შესარყეების განვითარება. ეს ცვლილება, რომელიც გამოაცხადა ინდუსტრიისა და ვაჭრობის სამინისტრომ, ასახავს სტრატეგიულ გადალაგებას ბადის შეზღუდვების, მიწის ნაკლებობის და მზის სექტორში ეკონომიკური გამოწვევების გადასაჭრელად. ეს გადაწყვეტილება ვიეტნამის ენერგეტიკული გადასვლისთვის გადამწყვეტ მომენტს წარმოადგენს, რადგან ქვეყანა ცდილობს შეესაბამებინა შიდა მოთხოვნას და საერთაშორისო კლიმატურ ვალდებულებებს.
Გადახედილი მზის მიზანი: სტრატეგიული უკან დახვევა
Განახლებული გეგმის თანახმად, ვიეტნამის 2025 წლის საერთო მიზნის მიღწევის შესაძლებლობა შემცირდა 20 გიგავატიდან (გვ) 15 გვ-მდე, ხოლო სახურავის ფოტოვოლტაიკური მოწყობილობები საერთო მაჩვენებლის 40%-ს შეადგენს. ეს შეცვლა მოჰყვა წლების განმავლობაში მიმდინარე სწრაფ ზრდას, რომელმაც დაატვირთა ეროვნული ელექტროქსელი, რამაც გამოიწვია ელექტროენერგიის შეზღუდვის პრობლემები და ფინანსური ზარალი დეველოპერებისთვის.
Პოლიტიკური შეხვევა დამყარდა პრაქტიკულ გამოწვევებზე. ვიეტნამის ინდუსტრიულმა ბუმმა, განსაკუთრებით ბაკ ნინის მიდამოში, გამოიწვია ელექტროენერგიის წლიური მოთხოვნის ზრდა 13%-ზე მეტი, თუმცა დიდი მასშტაბის მზის ელექტროსადგურებისთვის მიწის ხელმისაწვდომობა შეზღუდული გახდა. გარდა ამისა, მთავრობის 2025 წლის გადაწყვეტილება შეამცირა მზის პროექტების საბაჟო ტარიფები 34%-ით — 7,09–9,35 ცენტი კვტ/სთ-დან 4,69–6,48 ცენტამდე — რამაც შეაჩერა ინვესტიციების გაგრძელება. ეს ნაბიჯი გამოიწვია უცხოელი ინვესტორების უკმაყოფილებამ, მათ შორის იაპონიის Fuji Electric-ისა და ტაილანდის B.Grimm-ის, რომლებმაც ტარიფების შემცირება მიუაღწია „ერთმხრივ და ზარალიან“.
Საშიდა ბაზრის დინამიკაც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს. ვიეტნამის მზის ენერგეტიკის ინდუსტრია, რომელიც ადრე ჩინურ იმპორტზე ყოფნადა დამოკიდებული, ახლა სავაჭრო ბარიერების გამო წინაპირობებს აწარმოებს ექსპორტის შეჩერებას. 2025 წელს ჩინეთის ფოტოვოლტაიკური მიწოდებები ვიეტნამში 48%-ით შემცირდა, ხოლო ადგილობრივ მწარმოებლებს რთულად შეეძლოთ კონკურენცია გლობალურ გიგანტებთან, როგორიცაა Jinko Solar და Longi.
Შესაძლო ქარი: ახალი საზღვარი
Იმის საპირისპიროდ, შესაძლო ქარი ვიეტნამისთვის პრიორიტეტად იქცევა. მთავრობა 2025 წლისთვის 1,3 გვ-ის და 2030 წლისთვის 6 გვ-ის შესაქმნელად აპირებს ზღვის ზემოთ, რასაც მიზნად ისახავს სანაპირო რეგიონების, როგორიცაა ბაკ ლიეუ და კა მაუ, განვითარებას. გაფართოება გამოწვეულია საკმარისი ქარის რესურსებით და მიწის გამოყენებასთან დაკავშირებული კონფლიქტების შემცირებით.
Მთავარი ინიციატივები შეიცავს:
Გასამარტივებული ლიცენზირება: ბუნებრივი რესურსებისა და გარემოს მინისტრის სამსახურმა ზღვის ზემოთ ქარის პროექტების დამტკიცების ვადა 18 თვიდან 12 თვემდე შეამცირა.
Საჯარო და კერძო პარტნიორობა: ვიეტნამი გეგმავს 2026 წელს 3 გგვტ-იანი ოფშორული სიმძლავრის შესყიდვაზე გამოცხადდეს. საერთაშორისო კომპანიები, როგორიცაა დანიის Ørsted და ჩინეთის Mingyang Energy, გამოხატავენ ინტერესს.
Ქსელის განახლება: სახელმწიფო კომპანია "ვიეტნამის ელექტროენერგია" (EVN) 2 მილიარდ დოლარს ინვესტირებს სატრანსპორტო ხაზების ასაშენებლად, რომლებიც ზღვისპირა ქარის ჰაბებიდან სამრეწველო ცენტრებში გადადიან.
Პოლიტიკური წახალისება და ეკონომიკური შედეგები
Ენერგეტიკული გადასვლა შეესაბამება ვიეტნამის უფრო ფართო მიზანს, ნახშირზე დამოკიდებულების შემცირება. ამჟამად ნახშირი ელექტროენერგიის წარმოების 45%-ს შეადგენს, მაგრამ მთავრობა მიზნად ისახავს 2030 წლისთვის 30%-მდე შემცირებას. ოფშორული ქარის ქარბუქი, მისი უფრო მაღალი სიმძლავრის ფაქტორით (4050% vs მზის ქარბუქი 1520%), გთავაზობთ უფრო საიმედო ალტერნატივას.
Მაგრამ, მაინც რჩება სირთულეები. ოფშორული ქარის პროექტები საჭიროებს წინასწარი ინვესტიციების 3 4 მილიონი დოლარი თითო მგვტ-ზე, მზის ენერგიის 1,2 მილიონი დოლართან შედარებით. კაპიტალის მოსაზიდად, ვიეტნამმა შემოიღო საგადასახადო სტიმულები, მათ შორის 10 წლიანი კორპორატიული საშემოსავლო გადასახადისგან გათავისუფლება ქარის დეველოპერებისთვის.
Პოლიტიკური ცვლილებები გეოპოლიტიკურ მნიშვნელობას ასევე წარმოადგენს. ვიეტნამის მოძრაობა მზისგან ქარისკენ შეიძლება მისი ენერგეტიკული სავაჭრო პარტნიორების ხასიათი შეცვალოს. მაშინ, როდესაც ჩინური კომპანიები მზის საწვავის მიწოდების ჯაჭვებში დომინირებენ, ევროპული კომპანიები, როგორიცაა Siemens Gamesa და Vestas, წამყვანი პოზიციები იკავებენ შესაფრენი ქარის ტექნოლოგიების გადაცემაში. ეს დივერსიფიკაცია შეიძლება შეამციროს ვიეტნამის დამოკიდებულება ერთ კონკრეტულ ბაზარზე.
Გლობალური კონტექსტი და მომავალი პერსპექტივა
Ვიეტნამის სტრატეგია ასახავს საერთო ტენდენციებს სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში. ინდონეზიასა და თაილანდში მსგავსად არის პრიორიტეტად მიჩნეული შესაფრენი ქარის გამოყენება, რადგან მითითებულია საერთო სისტემის სტაბილურობა და მიწის შეზღუდულობა. ვიეტნამისთვის ეს გადასვლა საგრძნობადია: მისი ელექტროენერგიის მოთხოვნა 2025 წლისთვის 727 მილიარდ კვტ/სთ-მდე მოელოდინება, სადაც მრეწველობის სექტორები სულ მთლიანის 70%-ს იხმარებენ.
Მომავალში შესაფრენი ქარის წარმატება დამოკიდებული იქნება ინფრასტრუქტურის განვითარებაზე და ინვესტორთა ნდობაზე. თუ ვიეტნამი 2030 წლისთვის მიაღწევს 6 გვტ-იან მიზანს, ის შეიძლება გახდეს რეგიონალური ლიდერი აღდგენადი ენერგეტიკის სფეროში და დამკვიდრდეს როგორც მწვანე ტექნოლოგიების ექსპორტის ცენტრი.
Ამჟამად ენერგეტიკული სექტორის ყურადღება შესრულებაზეა დამაგრებული. როგორც ვიეტნამის ელექტროენერგიის საზოგადოების (EVN) დამხმარე დირექტორმა ნგუენ ვან ძუნგმა თქვა: „შესაძლოა, ზღვის შიდა ქარის გენერატორები არ იყოს აუცილებელი — მაგრამ ვიეტნამის მდგრადი მომავლისთვის ის აუცილებელია.“
EN
